کتابِ حاضر در کنارِ مطرح‌کردنِ حاشیه‌های حیرت‌انگیزِ پیرامونِ ترجمه که کمتر به آنها توجه شده است، به بررسیِ صحت‌و‌سُقم چنین نقل‌هایی درباره ترجمه نیز پرداخته است؛ در این کتاب از موقعیت‌های متنوعی می‌خوانید که ردّ مترجمان در آنها غیرقابل انکار است. از مشکلاتِ ترجمه کتاب‌های مقدس تا دادگاه محاکمه سرانِ نازی در نورمبرگ، از پیچیدگی‌های ترجمه خبر تا ترجمه شعر، از دشواری‌های زیرنویس‌کردن فیلم تا ترجمه ادبی و از ترجمه ماشینی تا روابطِ ناشر و مترجم. ولی نام این کتاب هم خودْ ماجرای مفصلی دارد.

«راهنمای مُفت‌سوارانِ کهکشان» - رمانِ مشهورِ داگلاس آدامز - ماجرای زمینِ خالی از انسانی را به‌تصویر کشیده که به تسخیرِ ساکنانِ دیگر سیارات درآمده است. آرتور دِنْت – از آخرین انسان‌های بازمانده در این رمان – خیلی اتفاقی با چیز عجیبی آشنا می‌شود که با هیچ منطق و توجیهِ زمینی قابل باور نیست: یک موجود زالوشکلِ کوچکِ زردرنگ که در داستانْ «ماهیِ بابل» خوانده می‌شود. این ماهی از امواج ذهنی تغذیه می‌کند و فرکانسی از آن ساتع می‌شود که ذهن بشر آن را به‌مثابهِ زبان تحلیل می‌کند. فرازمینی‌ها جهت ارتباط با یکدیگر، این ماهی را در گوش می‌گذارند تا زبانِ ساکنان سیاراتِ مختلف را برای‌شان ترجمه کند. نامِ کتابِ حاضر برگرفته از همان ماهی است.    

برای ارسال نظر وارد سایت شوید